Hugo, de buurhond

Beste leerling van het Montessori,

Je kent mij vast. Ik ben Hugo, die hond die altijd voor het raam ligt en die je ook kunt zien vanuit het lokaal aan de zijkant.

Ik ben die hond die je vaak tegenkomt in de buurt tijdens jouw middagpauze, wanneer jij ook wat eet.

Ik ben dol op alles wat jij aan eten achterlaat in de heg voor het huis waar ik woon, of laat vallen op straat. Daarom ga ik heel graag tijdens jouw pauze of vlak daarna met mijn baasje een rondje lopen in onze buurt.

Nu is er gisteren iets heel vervelends gebeurt wat ik graag met jou wil delen. Zoals gezegd liep ik gisteren met mijn baasje buiten. Zij ruimt dan achtergelaten blikjes en zakken waar broodjes in hebben gezeten op. Nu had ze ook weer haar handen vol en mijn riem daardoor niet zo goed vast als anders. Ik zag een heerlijk stukje brood op het fietspad en dook erop af. Dat kon ik toch niet laten liggen?

Je raadt vast al wat er gebeurde…… Ik ben aangereden door een fietser. De fietser heeft geprobeerd te remmen en mij te ontwijken, maar kon niet voorkomen dat zij mij vol tegen mijn zijkant raakte. En je moet weten, ik ben al tien jaar oud, dus al wat strammer in mijn botten. Zowel de fietser als ik vlogen over de kop. De fietser had een zeer pijnlijke knie en schade aan haar fiets. Ik heb een ‘hap’ uit mijn neus en later bij de dierenarts bleek dat ik last had van mijn ruggenwervel, waarvoor ik nu pijnstilling krijg. Vanmorgen was ik heel stijf, maar nu gaat het wat beter en kan ik gelukkig wel samen met haar wandelen, maar mijn baasje is geschrokken en erg verdrietig. Ik wil je namens haar vragen om (heel jammer voor mij) geen eten op straat te laten vallen en ook de zakjes en blikjes in de afvalbak te gooien zodat zij deze niet hoeft op te ruimen en mij goed vast kan houden.

Poot van Hugo